Program ZeCeR (Zielonogórskie Centrum Rehabilitacji)

KONCEPCJA ORGANIZACJI

ZIELONOGÓRSKIEGO CENTRUM REHABILITACJI MEDYCZNEJ

 

PROGRAM ZeCeR

 

W zapobieganiu skutkom chorób cywilizacyjnych, w tym głównie udarów mózgu, zawałów serca, ciężkich uszkodzeń wielonarządowych powstałych w wypadkach komunikacyjnych, tak w sferze psychicznej jak i fizycznej ważnym etapem jest rehabilitacja będąca integralną i bardzo ważną częścią każdego postępowania leczniczego.

Z jednej strony ma ona na celu zmniejszenie i ograniczenie niekorzystnych zmian fizycznych występujących w wyniku choroby jak: utrata możliwości samodzielnego poruszania się i samoobsługi w czynnościach dnia codziennego, ograniczenia ruchomości i zmniejszenie siły mięśni, obniżenie wydolności i tolerancji wysiłku, nabyte wady postawy, postępujące schorzenia degeneracyjne układu nerwowego np. SM czy powszechnie wpisane w starzenie się społeczeństw choroby zwyrodnieniowe układu kostno-stawowego.

Z drugiej strony bardzo ważne są zmiany w psychice chorych - lęk przed śmiercią, kalectwem, rozbiciem rodziny, a także obawa, że choroba i leczenie wyklucza z rynku pracy, normalnej aktywności zawodowej, społecznej i rodzinnej, uzależnia trwale od opiekunów, często przypadkowych i zupełnie do takiej opieki nie przygotowanych.

Te argumenty, jak i rzeczywiste potrzeby chorujących mieszkańców Zielonej Góry trafiają na swoistą pustkę terapeutyczną, ponieważ miasto będące współstolicą województwa, w odróżnieniu od swej drugiej połówki  nie dysponuje żadnym ośrodkiem zajmującym się w sposób kompleksowy i zorganizowany takimi chorymi. Ośrodkiem podporządkowanym naczelnej zasadzie, tj. przywrócenia każdemu potrzebującemu choremu sprawności fizycznej w stopniu maksymalnym możliwym przez niego do osiągnięcia.

Idee te mają wprowadzić w życie Zielonej Góry przedstawiona poniżej koncepcja powstania Zielonogórskiego Centrum Rehabilitacji (ZeCeR).

Ma ono powstać w oparciu o bazę lokalową ZOZ MSWiA w Zielonej Górze - Polikliniki, która sama w sobie już stanowi uzupełnienie oferty Szpitala Wojewódzkiego, a w zamyśle kierownictwa placówki ma te działania kontynuować wypełniając swą ofertą nisze nie objęte działaniami Szpitala Wojewódzkiego. Zamysły te nie ograniczają się wyłącznie do naszego pierwszego kroku w tym kierunku, czyli leczenia rehabilitacyjnego, jednak tego właśnie problemu dotyczy ta krótka prezentacja.

 

Kompleksowość leczenia fizykalno-usprawniającego jest warunkiem niezbędnym do uzyskania zamierzonego i pożądanego tak ze strony chorego jak i personelu medycznego efektu leczenia w postaci powrotu sprawności lub uzyskania swoistej „nowej sprawności” w danym stadium zaawansowania choroby lub jej następstw. Musi być ona jednak pojmowana dwoiście. Przede wszystkim kompleksowość tego leczenia to zaangażowanie terapeutów i lekarzy ze wszystkich niezbędnych dziedzin nauk medycznych i biologicznych – i takim niezbędnym personelem już dysponujemy (np. jako jedyni w mieście zatrudniamy lekarzy specjalistów rehabilitacji medycznej z olbrzymim doświadczeniem w organizacji i prowadzeniu tego typu placówki).

Z drugiej strony zespół terapeutyczny nie może aktywować sprawności chorego w próżni terapeutycznej, bowiem ten rodzaj leczenia związany jest z zaangażowaniem poza wiedzą i ręką terapeutów, różnorakiego sprzętu medycznego. Opiera się on o podstawowe dziedziny tej gałęzi medycyny, czyli ruch i wszelkie znane i uznane metody fizykalne stymulujące proces zdrowienia, takie jak:

q       Elektroterapia 

q       Magnetoterapia 

q       Światłolecznictwo

q       Hydroterapia

q       Ciepłolecznictwo

q       Krioterapia 

 

Aby te metody móc skutecznie wykorzystywać trzeba stworzyć warunki do ich właściwego uporządkowania w strumieniu terapeutycznym, którym ma „płynąć” chory – czyli trzeba dysponować po pierwsze pomieszczeniami, które pozwolą na prawidłowe rozmieszczenie tych urządzeń i ludzi, którzy mają je obsługiwać.

Koncepcję architektoniczną tak pojmowanego centrum załączamy do tego opracowania. Z naszej strony poza doskonale przygotowanym personelem wprowadzamy do pomysłu pomieszczenia naszego szpitala, z gotowym projektem ich dostosowania do przyszłych zadań, nowoczesny sprzęt niezbędny w takiej palcówce, który jako ZOZ systematycznie uzupełniamy i rozbudowujemy – np. w roku 2004 zakupiono za 300 000 zł najnowocześniejszy sprzęt do rehabilitacji kardiologicznej.

W najbliższym czasie dobiegnie końca procedura zakupu kolejnej partii nowoczesnego sprzętu rehabilitacyjnego wymienionego poniżej na kwotę prawie 200 000 zł, który uzupełni już posiadane zaplecze lecznicze.

1. Aparat do elektroterapii FIRING z kompletem akcesorii
2. Aparat do elektroterapii Sys-Stim 226 z kompletem akcesorii
3. Aparat do elektroterapii i terapii ultradźwiękami Sonicator Plus 992 z 4 głowicami do terapii ultradźwiękowej
4. Aparat do terapii ultradźwiękami Sonicator 730 z 4 głowicami do terapii ultradźwiękowej
5. Zestaw do magnetoterapii: R980 z dwoma solenoidami 60 i 30cm z leżanką dla solenoidu 60cm oraz aparat MAGNETOBOX
6. Laser biostymulacyjny CTL1106MX  o emisji 820nm i mocy 750mW
7. Laser biostymulacyjny ze skanerem TR1-HP
8. Lampa solux statywowa
9. Lampa solux stołowa
10. Aparat do masażu AQUAVIBRON
11. Wanna do masażu wirowego kończyn górnych 1114E
12. Wanna do masażu wirowego kończyn dolnych 1117E
13. Wanna do masażu wirowego kończyn dolnych i kręgosłupa 1115E
14. Stół rehabilitacyjny OPAL
15. Stół pionizacyjny LIGABUE z regulacją kąta nachylenia i wysokości
16. Stół rehabilitacyjny TOPAZ
17. Schody rehabilitacyjne  z dodatkowym modułem - pochylnią
18. Poręcze do nauki chodzenia z przeszkodami
19. Kabina UGUL+osprzęt+stół rehabilitacyjny prosty AGAT
20. Kabina UGUL+osprzęt+stół rehabilitacyjny OPAL
21. Maty rehabilitacyjne składane
22. Maty rehabilitacyjne
23. Kuchnia do podgrzewania okładów.

 

Swoistym diamentem programu jest zamiar uruchomienia komory do leczenia kriogenicznego (tj. w skrajnie niskich temperaturach rzędu minus 140 °C), czym miasto wpisze się do jeszcze niepełnej dziesiątki ośrodków dysponujących tak nowoczesną techniką terapeutyczną. Wspólnym wysiłkiem mamy szansę stania się jednym z nielicznych miast w kraju (Wrocław, Kraków, Warszawa), który oddaje do dyspozycji swych mieszkańców, a przede wszystkim ludziom chorym ten, tak skuteczny i nowoczesny system terapii.

 

Zakład jest jedną stroną kompleksu – aby uznać ofertę leczenia za pełną istnieje pilna potrzeba uruchomienia dla najciężej chorych, w tym przede wszystkim chorych po świeżych zachorowaniach - oddziału rehabilitacji, który spina ideę centrum i pozwoli jak ZECER-owi, zespołowi terapeutycznemu na żmudną pracę nad układaniem nowej linijki życia dla dotkniętych ciężkimi chorobami zielonogórzan.

W naszym odczuciu tworzenie kolejnych potrzebnych chorym oddziałów na terenie Zielonej Góry może być przykładem na właściwe trendy w ochronie zdrowia, o której zwykło się od dawna mówić tylko w kategoriach kolejnych protestów, mizerii finansowej, kolejek chorych i ograniczania dostępności do świadczeń.

Na miarę naszych możliwości i we współpracy z samorządem mamy nadzieję odwrócić te tendencje i rozpocząć okres działań pozytywnych służących poprawie opieki we wszystkich jej aspektach dla dobra wszystkich mieszkańców Winnego Grodu. Nasza propozycja wydaje się pozornie mało efektywna i efektowna, ponieważ sygnalizowanych problemów, potrzeb i oczekiwań zdrowotnych nie widać, a dzieje się tak z bardzo prostej przyczyny – tacy chorzy znikają z naszego życia. Pozostawieni sami sobie i skazani na pomoc ze strony często równie ciężko chorych bliskich, nie są w stanie zaistnieć w przestrzeni nas zdrowych i sprawnych, mądrością decydentów jednak jest świadomość własnej kruchości, czyli tego że sami  lub nasi bliscy niestety zgodnie z duchem cywilizacji możemy zamienić wygodny fotel na wózek inwalidzki, ale jeszcze większą mądrością jest też to, aby tak kształtować uprzednio rzeczywistość, aby tenże nie stał się wyrokiem, a jedynie etapem zdrowienia i powrotu do normalnej aktywności.

Reszta jest statystyką i choć jest ona przerażająca, bo poziomem opieki rehabilitacyjnej wypełniamy ogony Europy, to cyfry nie przemawiają tak do wyobraźni jak choroba, która dosięga nas czy naszych najbliższych.

Stąd propozycja, aby przed podjęciem wiążących decyzji zechcieli się Państwo rozejrzeć wokół, odszukać w pobliżu takich osób – często swoich wyborców i poznać tym samym ich pragnienia odzyskania sprawności i samodzielności. 

                                                                                                   lek. Dariusz Suchorski

Zielona Góra, grudzień 2005

 

 

 

 

 

Załączniki do pobrania:

Powrót

Program ZeCeR (Zielonogórskie Centrum Rehabilitacji)

KONCEPCJA ORGANIZACJI

ZIELONOGÓRSKIEGO CENTRUM REHABILITACJI MEDYCZNEJ

 

PROGRAM ZeCeR

 

W zapobieganiu skutkom chorób cywilizacyjnych, w tym głównie udarów mózgu, zawałów serca, ciężkich uszkodzeń wielonarządowych powstałych w wypadkach komunikacyjnych, tak w sferze psychicznej jak i fizycznej ważnym etapem jest rehabilitacja będąca integralną i bardzo ważną częścią każdego postępowania leczniczego.

Z jednej strony ma ona na celu zmniejszenie i ograniczenie niekorzystnych zmian fizycznych występujących w wyniku choroby jak: utrata możliwości samodzielnego poruszania się i samoobsługi w czynnościach dnia codziennego, ograniczenia ruchomości i zmniejszenie siły mięśni, obniżenie wydolności i tolerancji wysiłku, nabyte wady postawy, postępujące schorzenia degeneracyjne układu nerwowego np. SM czy powszechnie wpisane w starzenie się społeczeństw choroby zwyrodnieniowe układu kostno-stawowego.

Z drugiej strony bardzo ważne są zmiany w psychice chorych - lęk przed śmiercią, kalectwem, rozbiciem rodziny, a także obawa, że choroba i leczenie wyklucza z rynku pracy, normalnej aktywności zawodowej, społecznej i rodzinnej, uzależnia trwale od opiekunów, często przypadkowych i zupełnie do takiej opieki nie przygotowanych.

Te argumenty, jak i rzeczywiste potrzeby chorujących mieszkańców Zielonej Góry trafiają na swoistą pustkę terapeutyczną, ponieważ miasto będące współstolicą województwa, w odróżnieniu od swej drugiej połówki  nie dysponuje żadnym ośrodkiem zajmującym się w sposób kompleksowy i zorganizowany takimi chorymi. Ośrodkiem podporządkowanym naczelnej zasadzie, tj. przywrócenia każdemu potrzebującemu choremu sprawności fizycznej w stopniu maksymalnym możliwym przez niego do osiągnięcia.

Idee te mają wprowadzić w życie Zielonej Góry przedstawiona poniżej koncepcja powstania Zielonogórskiego Centrum Rehabilitacji (ZeCeR).

Ma ono powstać w oparciu o bazę lokalową ZOZ MSWiA w Zielonej Górze - Polikliniki, która sama w sobie już stanowi uzupełnienie oferty Szpitala Wojewódzkiego, a w zamyśle kierownictwa placówki ma te działania kontynuować wypełniając swą ofertą nisze nie objęte działaniami Szpitala Wojewódzkiego. Zamysły te nie ograniczają się wyłącznie do naszego pierwszego kroku w tym kierunku, czyli leczenia rehabilitacyjnego, jednak tego właśnie problemu dotyczy ta krótka prezentacja.

 

Kompleksowość leczenia fizykalno-usprawniającego jest warunkiem niezbędnym do uzyskania zamierzonego i pożądanego tak ze strony chorego jak i personelu medycznego efektu leczenia w postaci powrotu sprawności lub uzyskania swoistej „nowej sprawności” w danym stadium zaawansowania choroby lub jej następstw. Musi być ona jednak pojmowana dwoiście. Przede wszystkim kompleksowość tego leczenia to zaangażowanie terapeutów i lekarzy ze wszystkich niezbędnych dziedzin nauk medycznych i biologicznych – i takim niezbędnym personelem już dysponujemy (np. jako jedyni w mieście zatrudniamy lekarzy specjalistów rehabilitacji medycznej z olbrzymim doświadczeniem w organizacji i prowadzeniu tego typu placówki).

Z drugiej strony zespół terapeutyczny nie może aktywować sprawności chorego w próżni terapeutycznej, bowiem ten rodzaj leczenia związany jest z zaangażowaniem poza wiedzą i ręką terapeutów, różnorakiego sprzętu medycznego. Opiera się on o podstawowe dziedziny tej gałęzi medycyny, czyli ruch i wszelkie znane i uznane metody fizykalne stymulujące proces zdrowienia, takie jak:

q       Elektroterapia 

q       Magnetoterapia 

q       Światłolecznictwo

q       Hydroterapia

q       Ciepłolecznictwo

q       Krioterapia 

 

Aby te metody móc skutecznie wykorzystywać trzeba stworzyć warunki do ich właściwego uporządkowania w strumieniu terapeutycznym, którym ma „płynąć” chory – czyli trzeba dysponować po pierwsze pomieszczeniami, które pozwolą na prawidłowe rozmieszczenie tych urządzeń i ludzi, którzy mają je obsługiwać.

Koncepcję architektoniczną tak pojmowanego centrum załączamy do tego opracowania. Z naszej strony poza doskonale przygotowanym personelem wprowadzamy do pomysłu pomieszczenia naszego szpitala, z gotowym projektem ich dostosowania do przyszłych zadań, nowoczesny sprzęt niezbędny w takiej palcówce, który jako ZOZ systematycznie uzupełniamy i rozbudowujemy – np. w roku 2004 zakupiono za 300 000 zł najnowocześniejszy sprzęt do rehabilitacji kardiologicznej.

W najbliższym czasie dobiegnie końca procedura zakupu kolejnej partii nowoczesnego sprzętu rehabilitacyjnego wymienionego poniżej na kwotę prawie 200 000 zł, który uzupełni już posiadane zaplecze lecznicze.

1. Aparat do elektroterapii FIRING z kompletem akcesorii
2. Aparat do elektroterapii Sys-Stim 226 z kompletem akcesorii
3. Aparat do elektroterapii i terapii ultradźwiękami Sonicator Plus 992 z 4 głowicami do terapii ultradźwiękowej
4. Aparat do terapii ultradźwiękami Sonicator 730 z 4 głowicami do terapii ultradźwiękowej
5. Zestaw do magnetoterapii: R980 z dwoma solenoidami 60 i 30cm z leżanką dla solenoidu 60cm oraz aparat MAGNETOBOX
6. Laser biostymulacyjny CTL1106MX  o emisji 820nm i mocy 750mW
7. Laser biostymulacyjny ze skanerem TR1-HP
8. Lampa solux statywowa
9. Lampa solux stołowa
10. Aparat do masażu AQUAVIBRON
11. Wanna do masażu wirowego kończyn górnych 1114E
12. Wanna do masażu wirowego kończyn dolnych 1117E
13. Wanna do masażu wirowego kończyn dolnych i kręgosłupa 1115E
14. Stół rehabilitacyjny OPAL
15. Stół pionizacyjny LIGABUE z regulacją kąta nachylenia i wysokości
16. Stół rehabilitacyjny TOPAZ
17. Schody rehabilitacyjne  z dodatkowym modułem - pochylnią
18. Poręcze do nauki chodzenia z przeszkodami
19. Kabina UGUL+osprzęt+stół rehabilitacyjny prosty AGAT
20. Kabina UGUL+osprzęt+stół rehabilitacyjny OPAL
21. Maty rehabilitacyjne składane
22. Maty rehabilitacyjne
23. Kuchnia do podgrzewania okładów.

 

Swoistym diamentem programu jest zamiar uruchomienia komory do leczenia kriogenicznego (tj. w skrajnie niskich temperaturach rzędu minus 140 °C), czym miasto wpisze się do jeszcze niepełnej dziesiątki ośrodków dysponujących tak nowoczesną techniką terapeutyczną. Wspólnym wysiłkiem mamy szansę stania się jednym z nielicznych miast w kraju (Wrocław, Kraków, Warszawa), który oddaje do dyspozycji swych mieszkańców, a przede wszystkim ludziom chorym ten, tak skuteczny i nowoczesny system terapii.

 

Zakład jest jedną stroną kompleksu – aby uznać ofertę leczenia za pełną istnieje pilna potrzeba uruchomienia dla najciężej chorych, w tym przede wszystkim chorych po świeżych zachorowaniach - oddziału rehabilitacji, który spina ideę centrum i pozwoli jak ZECER-owi, zespołowi terapeutycznemu na żmudną pracę nad układaniem nowej linijki życia dla dotkniętych ciężkimi chorobami zielonogórzan.

W naszym odczuciu tworzenie kolejnych potrzebnych chorym oddziałów na terenie Zielonej Góry może być przykładem na właściwe trendy w ochronie zdrowia, o której zwykło się od dawna mówić tylko w kategoriach kolejnych protestów, mizerii finansowej, kolejek chorych i ograniczania dostępności do świadczeń.

Na miarę naszych możliwości i we współpracy z samorządem mamy nadzieję odwrócić te tendencje i rozpocząć okres działań pozytywnych służących poprawie opieki we wszystkich jej aspektach dla dobra wszystkich mieszkańców Winnego Grodu. Nasza propozycja wydaje się pozornie mało efektywna i efektowna, ponieważ sygnalizowanych problemów, potrzeb i oczekiwań zdrowotnych nie widać, a dzieje się tak z bardzo prostej przyczyny – tacy chorzy znikają z naszego życia. Pozostawieni sami sobie i skazani na pomoc ze strony często równie ciężko chorych bliskich, nie są w stanie zaistnieć w przestrzeni nas zdrowych i sprawnych, mądrością decydentów jednak jest świadomość własnej kruchości, czyli tego że sami  lub nasi bliscy niestety zgodnie z duchem cywilizacji możemy zamienić wygodny fotel na wózek inwalidzki, ale jeszcze większą mądrością jest też to, aby tak kształtować uprzednio rzeczywistość, aby tenże nie stał się wyrokiem, a jedynie etapem zdrowienia i powrotu do normalnej aktywności.

Reszta jest statystyką i choć jest ona przerażająca, bo poziomem opieki rehabilitacyjnej wypełniamy ogony Europy, to cyfry nie przemawiają tak do wyobraźni jak choroba, która dosięga nas czy naszych najbliższych.

Stąd propozycja, aby przed podjęciem wiążących decyzji zechcieli się Państwo rozejrzeć wokół, odszukać w pobliżu takich osób – często swoich wyborców i poznać tym samym ich pragnienia odzyskania sprawności i samodzielności. 

                                                                                                   lek. Dariusz Suchorski

Zielona Góra, grudzień 2005

 

 

 

 

 

Załączniki do pobrania:

Powrót